Wat wilt u?

Wat wenst u uw kind toe?

Als ik nadenk over wat ik mijn zoon toewens, kan ik wel een wensenlijstje samenstellen.
Ik zou hem zelfkennis en zelfvertrouwen toewensen. Ik hoop dat hij leert wat zijn kwaliteiten en krachten zijn maar ook zijn zwakkere punten.
Ik gun hem doorzettingsvermogen. Wat zou het fijn zijn als hij het vermogen ontwikkelt om zich door de dalen van het leven heen te slaan.
Ik hoop dat hij empathisch vermogen ontwikkelt. Hierdoor zal hij in staat zijn om relaties te onderhouden en liefdevol met zijn vrienden en vriendinnen om te gaan.
Ik wens hem zelfstandigheid toe. Zonder afhankelijkheid van anderen op zijn eigen wijze zijn levenspad gaan!
Ik gun hem een open mind gedurende zijn hele leven.

En? Lijkt uw lijstje hier een beetje op? Of heeft u aangegeven dat u hoopt dat uw kind goed leert lezen, schrijven, spelling en rekenen?
Ik schat in dat velen van u het belangrijk vinden dat kinderen goed leren lezen, spellen en rekenen maar dat uw verlanglijstje iets meer vraagt.

Toch gaat onze overheid ervan uit dat hoge opbrengsten in lezen, taal en rekenen het ultieme doel is. Als scholen daarvoor zorgen, is de basis gelegd. En de rest? Dat komt vanzelf? Taak van de ouders?

Uiteraard is het belangrijk dat kinderen leren lezen, spellen en rekenen! Maar die andere dingen dan? Ik vrees dat onze kinderen het in 2025 niet gaan redden als wij ze vaardigheden aanleren die ze mij al aanleerden (van 1962 tot 1975).

Onze kinderen hebben veel meer nodig! De overheid zou scholen meer ruimte moeten bieden om hiervoor te zorgen. De eigen vrijheid die scholen nu hebben, is veel te klein!