Juf José

28 juni 2013

Opeens is ze er niet meer, 49 jaar. Zomaar, weg uit het leven.

We waren 22 jaar collega’s/vrienden, hebben samen klassen gedraaid, gediscussieerd over onderwijs, intieme gesprekken gevoerd, genoten van de kinderen op onze school maar we hebben vooral veel lol met elkaar gehad. Supercollega.
Altijd op zoek naar de positieve kanten van de kinderen, altijd zichzelf aan het verbeteren, altijd goede contacten met ouders. Superjuf.
Optimistisch, altijd vrolijk, omdenker, integer, open, eerlijk, spontaan, lief, zorgzaam, attent, waren haar eigenschappen. Supermens.

De belangstelling voor haar uitvaart was zo overweldigend dat een tweede ruimte gebruikt moest worden om mensen een plek te bieden. Zoveel mensen, zoveel verdriet.
De prachtige speech van haar partner ging over de enorme leegte die ze achterlaat in haar gezin en familie. Hoe gaan we zonder haar verder? Zoveel angst, zoveel verdriet.
Een ontroerend pianospel van haar zoon, een emotioneel afscheid door haar dochter en de kreten van haar jongste zoon in de zaal weerspiegelden José. Dit, deze combinatie, dat was José helemaal……tranen bij het idee dat ze er niet meer is…..

Een schoonzus vertelde dat José orgaandonor was en hield een stilmakend verhaal over deze beslissing van José en wat dit betekende voor vier onbekende families. Tegenover het immense verdriet hier staat de vreugde daar. Omdenken!
Zelfs na haar overlijden wist José nog iets te betekenen voor haar medemens. Wat een voorrecht voor hen om iets van deze supervrouw te mogen dragen, een ‘geschenk uit de hemel’,
….Ik was bijna jaloers…

Na afloop dacht ik na over het verdriet, over het leven, over ons leven, over mijn leven.
José was een levensgenieter. Ze dacht altijd even na en deed dan wat ze van plan was.
Leef nu was haar credo. Wat later op je pad komt, los je later wel op.

Doe ik nu wat ik echt wil doen? Leef ik echt zoals ik wil leven? Ben ik echt wie ik wil zijn?
Vragen die me de komende tijd wel weer bezig zullen houden.

Nu ben ik alleen maar bezig met José los te laten…..Superwoman!

 

 

 

Jose

Zonder jou
De wereld is wonderlijk leeg zonder jou
Er staat maar zo weinig meer in
De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw
Waarom? Wat heeft het voor zin?
De merel zit zachtjes te zingen in ‘t groen
Voor mij hoeft ie heus zo z’n best niet te doen
De wereld kon vol van geluk zijn, maar nou:
leeg, zonder jou.

Annie M.G. Schmidt