Bezit bestaat niet!

Een paar weken geleden heb ik Petra Hubbeling ontmoet. Petra is een vrouw die het, zoals dat zo mooi heet, gemaakt heeft in het leven. Zakenvrouw, carrière, succes. Op haar 39e eindigt haar huwelijk in een scheiding en vraagt ze zich af waar het in het leven echt om gaat. En zo komt ze op het pad van Boeddhisme terecht.
Na een aantal jaar besluit ze dat haar zakelijke bestaan zo in contrast is met haar Boeddhistische levensopvatting dat ze voor één van de twee moet kiezen. Ze geeft haar carrière op.
Sinds kort is ze nog een stap verder gegaan en heeft ze al haar bezittingen opgegeven en leeft nu een ‘trekkend’ bestaan. Ze past op woningen van anderen, voor kortere of langere tijd en steekt veel tijd in vrijwilligerswerk, onder andere in een hospice.
Wat me opvalt in haar verhaal, is de bevrijding waar ze over spreekt na de opgave van bezit.

Alle wezensAls ik reflecteer over de waarde van mijn bestaan, gaat het om zingeving. Wat doe ik hier, waarom ben ik hier, wat voeg ik toe aan het leven van anderen?
Het gaat dus niet om bezit. Bezit is zelfs lastig als ik nadenk over het leven. Ik ben hier toch niet om te leven voor een huis, voor een auto, voor geld?
Straks, als mijn leven voorbij is, is die materie mij niets meer waard. Wat ik meeneem zijn mijn herinneringen, is de liefde voor mijn naasten, is de verwondering over al het moois op aarde.

Bezit is geen bezit. Het is niet van jou en zal het nooit worden. Het enige wat we bezitten, is ons leven. En dat gaat langzaam maar zeker verder. En als ik er niet meer ben, is mijn huis ‘bezit’ van een ander…..

Het is een wonderlijke spiraal waar we onszelf in gevangen houden. In tijden zoals we die nu kennen met de woorden crisis dagelijks in de media, lijken we in ons oude denken te volharden. Met meer bezit, komt het goed! Misschien zou een mindset wijziging beter zijn…..

Meer weten over Petra Hubbeling?
http://petrahubbeling.nl

Hier vertelt ze zelf haar verhaal: