De weg kwijt!

Vannacht werd ik wakker omdat ik in mijn onderbewuste aan het wroeten was. Dat wroeten werd zo sterk dat het mijn bewuste wekte.

De taferelen in Haren en alles wat eraan vooraf ging maar ook de commentaren achteraf maken mijn brein onrustig.

Uiteraard was en ben ik, waarschijnlijk net als u, verbijsterd over het gedrag en het daarbij horende geweld van een groep jongeren. Ik kan er met mijn verstand niet bij en dat probeer ik dus niet eens meer.

Maar tevens probeer ik te begrijpen wat duizenden mensen beweegt om naar een plek te gaan terwijl er gevraagd wordt dat niet te doen en terwijl je weet dat het hoogst waarschijnlijk op rellen gaat uitdraaien. Gaat het dan om de ‘kick’? Of is het uit nieuwsgierigheid? Of moet je erbij zijn geweest?

Vooraf was ik verbaasd over dj’s op de radio die min of meer aangaven dat het wel ‘iets’ zou worden, daar in Haren. Er werd gebeld met mensen die onderweg waren. Voorbereid onderweg want hun kofferbak stond vol met kratjes, zo werd er trots gemeld….Lekker plaatje erover heen en daar kwam weer een melding van jongeren die gezellig op het perron stonden te wachten op een trein richting Groningen.

Nog geen 12 uur na de uitbarsting van geweld hoor ik op de radio, zie ik in krant en op televisie vele Nederlanders die mij kunnen verklaren hoe dit allemaal zo uit de hand kon lopen:

  • het was de schuld van de media
  • het was de schuld van Facebook
  • het was de schuld van werkende ouders
  • het was de schuld van drugs
  • het was de schuld van de politie die uitlokte
  • het was de schuld van politie die niets deed
  • het was de schuld van de burgemeester
  • het was de schuld van een meisje van 15, bijna 16
  • het was de schuld van Haren omdat er geen vervangend feest was
  • …………

En de oplossing? Daar kwamen de meningen weer:

  • Facebook een boete opleggen
  • Keihard straffen van de relschoppers
  • Relschoppers laten betalen
  • Ouders meisje ervoor laten opdraaien
  • ……………

Mijn brein puzzelt terwijl ik iedereen over elkaar hoor vallen, met de vraag wat jongeren ertoe brengt om het met elkaar zo uit de hand te laten lopen. Wat is er aan de hand? Wat doen we met elkaar niet goed?

Mijn brein puzzelt over de reacties op dit gedrag. Waarom weten mensen zo goed waardoor dit veroorzaakt is? Hoe weten mensen zo zeker dat hun oplossing DE oplossing is?

Ik ben, geloof ik, een beetje de weg kwijt……
maar ik ben niet de enige…….
vrijdagavond gold dat voor nog een paar duizend…..
en de dagen erna werd die groep steeds groter…..

Love and fear
Reactie van Heleen:

Hoi Jack,

Ik heb het hier van relatief dichtbij meegemaakt. Van verschillende kanten. Vrienden van mijn kinderen die in Haren wonen of er niet wonen, maar er wel heen gingen. Een teamgenootje van mijn dochter had als politieagente de eerste regen glas en stenen op moeten vangen. Heftig! Het heeft ons de laatste week flink bezig gehouden. Gefascineerd waren we door de (soms echt leuke, knap gemaakte filmpjes) berichten in de media.

Misschien hadden we dit nodig met zijn allen. Om wakker geschud te worden en onze les te leren. Maar of ik het begrijp? Ik begrijp niet waarom de één de afweging maakt om een steen te gooien en de ander niet. Daar ligt namelijk de verantwoordelijkheid en nergens anders; bij degene die gooit, trapt, vernielt, steelt. En wat ik vooral heb gezien waren dronken jongeren. En dat vind ik zó jammer; er was een noodverordening… waarom niet grootscheeps gecontroleerd op alcohol… meteen op het station al een paar containers neergezet… ‘levert u maar in’. Nou ja. Achteraf geneuzel en wat je zegt; of het dé oplossing was geweest? Geen idee. Het heeft hier in huis tot veel discussie geleid en hopelijk ook tot enig (zelf-)inzicht.